Tuesday, May 19, 2015

ഇനിയുമെന്തിന് എനിക്കീ ജന്മം......

മനസ്സിന്റെ ഉള്ളറകളിലെവിടെയോ ഒളിപ്പിച്ചു വച്ച അവളുടെ പുഞ്ചിരിയുടെ ഒരു നുറുങ്ങുവെട്ടം എന്റെ ഉള്ളില്‍ ഒരു പ്രകാശ ഗോളത്തിന്റെ പ്രഭചൊരിഞ്ഞു കൊണ്ട് എന്നില്‍ അസ്തമിച്ചു കഴിഞ്ഞ പഴയകാല ഓര്മ്മകളിലേക്ക് വെളിച്ചം പരത്തിയിരിക്കുന്നു....
ആ വെളിച്ചത്തില്‍ ഞാന്‍ കാണുന്നു അവളുടെ സുന്ദരമായ മുഖം... ഒരുപാട്
സന്തോഷങ്ങള്‍ തന്ന് ഒടുവില്‍ ഒരു തീരാ ദുഃഖത്തിലാഴ്ത്തി എന്നെ വിട്ടു പോയ അവളുടെ
രൂപം....
സ്‌നേഹിച്ചു കൊതി തീരും മുന്‍പേ വിധിയെന്ന ക്രൂരതയുടെ രാക്ഷസരൂപം എന്നില്‍
നിന്നും അവളെ തട്ടിയെടുത്തു.. ഇനിയുമെനിക്കെന്തിനീ ജന്മം,,
അവളില്ലാത്ത ഈ ലോകത്ത് എനിക്കെന്തിന് ഇനിയൊരു ജീവിതം...
അവളുടെ കുഴിമാടത്തിനരുകു പറ്റി കിടക്കുമ്പോഴും കൈത്തണ്ടയില്‍ നിന്നും ഒഴുകിയൊലിക്കുന്ന രക്തം തന്റെ നാഡീ ഞരമ്പുകളെ തളര്ത്തുമ്പോഴും കണ്‌പോളകള്‍ മെല്ലെ അടയുമ്പോഴും എന്റെ ഉള്ളില്‍ ഞാന്‍ കാണുന്നു അവളെ....
അതാ അങ്ങ് ദൂരെ,, വെള്ള വസ്ത്രങ്ങള്‍ അണിഞ്ഞ്,, ഒരു മാലാഖയെ പോലെ,,
പുഞ്ചിരി നിറഞ്ഞ മുഖുമായി തന്നെ അവള്‍ മാടി മാടി വിളിക്കുന്നു....
എത്രയും വേഗം അവളുടെ അരികില്‍ എത്താന്‍ എന്റെ മനസ്സും വെമ്പല്‍ കൊള്ളുന്നു......
പതിയെ ആ ദൂരം കുറഞ്ഞു വരുന്നു....
ഞാനിതാ അവളുടെ തൊട്ടരികില്‍... പൂര്‍ണ്ണചന്ദ്രന്റെ പ്രഭയില്‍ തിളങ്ങി നില്ക്കുന്ന പുഞ്ചിരിനിറഞ്ഞ മുഖത്തോടെ ഇരു കൈകളും നീട്ടി തന്നെ സ്വീകരിക്കാന്‍ കാത്തു നില്ക്കുന്ന അവളിലേക്ക് ഞാന്‍ അലിഞ്ഞു ചേര്‍ന്നു......
ഇനിയൊരിക്കലും വേര്പിരിയാനാവാത്ത വിധം.....
ആര്ക്കും വേര്പിരിക്കാവാത്ത വിധം...........

No comments:

Post a Comment