ആളൊഴിഞ്ഞ ഈ സായാഹ്നത്തില് ഈ പുഴക്കരയില് മെല്ലെ ഒഴുകുന്ന വെള്ളത്തിലേക്ക് നോക്കിയിരിക്കുമ്പോള് എന്റെ മനസ്സില് നിന്റെ മുഖമാണ് ഈ സായാഹ്നത്തില് ചേക്കേറാന് പോകുന്ന പക്ഷികള്ക്കിടയില് നീ ഉണ്ടോ എന്ന് എന്റെ കണ്ണുകള് തിരയുന്നു ഒരു യാത്രപോലും പറയാതെ നീ കാലയവനികക്കുള്ളില് മറഞ്ഞപ്പോള് ഒന്നുറക്കെ കരയാന് പോലും എനിക്ക് കഴിഞ്ഞില്ല മരണം എന്നെന്നേക്കുമായി നിന്നെ എന്നില് നിന്ന് അടര്ത്തി മാറ്റിയപ്പോള് എന്റെ ഹൃദയമായിരുന്നു നിലച്ചത് . മരണത്തിനു നിന്റെ ശരീരം മാത്രമേ എന്നില് നിന്ന് അകറ്റാന് കഴിഞ്ഞുള്ളൂ നിന്റെ ഓര്മ്മകള് എന്നില് നിന്ന് അകറ്റി മാറ്റാന് കാലത്തിനു പോലും കഴിയില്ല നീ എനിക്ക് തന്ന സ്നേഹം മതി ഇനിയുള്ള കാലം എനിക്ക് ജീവിക്കാന് ആ സ്നേഹത്തിന്റെ ഓര്മ്മയിലാണ് ഇന്നും ഞാന് ജീവിക്കുന്നത് നരുനിലാവ് പൊഴിക്കുന്ന പൂര്ണച്ചന്ദ്ര അരികില് എന്നെ നോക്കി കണ്ണുചിമ്മുന്ന കുഞ്ഞു നക്ഷത്രം നീയന്നെനിക്കറിയാം പൂക്കളില് വന്നിരുന്നു തേന് നുകര്ന്ന് എന്നെനോക്കി ചിരിക്കുന്ന ചിത്രശലഭം നീയാണ് എന്ന് ഞാന് വിശ്വസിക്കുന്നു ഇരുളില് എനിക്കായി ഇത്തിരിവെട്ടവുമായി വന്ന ആ കുഞ്ഞുമിന്നാമിനുങ്ങും നീയാണ് എന്ന് ഞാന് അറിയുന്നു എന്നെ തഴുകി കടന്നുപോകുന്ന ഈ കുളിര് തെന്നലും ഈ കുഞ്ഞു ചാറ്റല് മഴയും എല്ലാം നീ തന്നെ എനിക്ക് ചുറ്റും നീയുണ്ടെന്ന വിശ്വാസത്തില് ഇന്നും ഞാന് ജീവിക്കുന്നു നിന്നരികിലെത്താന് ഏതാനും നിമിഷങ്ങളെ ഉള്ളു എന്നാ വിശ്വാസത്തില് എന്നെ കൊണ്ടുപോകാന് നീ വരുന്നതും കത്ത് ഞാന് ഇരിക്കുന്നു..........
No comments:
Post a Comment